“ახლა ვესაუბრე ჩოხატაურში გამგებელს, ბიძინა ცინცაძეს და რუსთაველზე რომ ხალხი დგას ეგენიც გამოიყოლეო” – ჩოხატაური

ახლა ვესაუბრე ჩოხატაურის გამგებელს, ბიძინა ცინცაძეს.

ჩემს სოფელში, ზემო ფარცხმაში მძიმე მდგომარეობაა, მეზობლები ერთმანეთს აფარებენ თავს იმის შიშით რომ ჭერი არ ჩამოენგრეთ. ელექტროენერგიაც გათიშულია და, რა თქმა უნდა, ისეთი მივიწყებულია იქაურობა, როგორც დანარჩენი გურია და მთელი საქართველო.

ბიძინას ვკითხე რამე დახმარების გაგზავნას თუ აპირებთ სოფელში და როდის-მეთქი. მპასუხობს, გზები გავწმინდეთო (რაც სიცრუეა).

რაც შეეხება ჩემს სახლს, იქ ახლა კიდევ კარგი არავინაა, მაგრამ ან ეს თოვლი დაანგრევს ან ის სანიაღვრე სისტემა, რომელიც ჩემს სახლზეა მომართულითქო. (2 წლის წინ ბეტონის გზა დააგეს და მთელი სოფლის სანიაღვრე სისტემა პირდაპირ ჩემს ეზოზე გაცენტრეს, ბოლოს რომ ჩავედი, ნახევარი ეზო დაჭაობებული იყო).

2 წლის წინ ამაზე მოგმართეთ არავის პასუხი არ გაუციათქო. მე მამაშენს ველაპარაკე და ავუხსენი რა სამუშაოებია მანდ ჩასატარებელიო, მეთქი ორი წელია საჭირო ამ პრობლემის მოსაგვარებლად და ვერ მოახერხეთქო? – ვერ შევძელითო. რატომ-მეთქი? ნუუუ ვერ შევძელითო.

სოფლის ამბები საიდან გაიგეო, მკითხა. ჩემი ბიძაშვილისგან-მეთქი. სახელი და გვარი მითხარიო, გადავამოწმებო. ალბათ ისევ დაშინებას შეეცდებიან, როგორც სჩვევიათ.

მერე მეკითხება ჟურნალისტი ხარო, მეთქი არა, სოფლის მოსახლე ვარ, რომელსაც ჩემს სახლზე, ხალხზე, სოფელზე და მთელს გურიაზე გული შემტკივათქო.

ისე საუბრობთ მთავრობაზეც განაწყენებული ჩანხარო.

მეთქი ეგრე ვინ არ არისთქო.

აბა მიზეზები ჩამომითვალეო.

დღე არ მეყოფა ჩამოსათვლელად, უბრალოდ ახლა სხვა თემაზე გირეკავთ და ამაზე გამეცით პასუხი, ჩემი სოფელი საერთოდ თუ მიიღებს რაიმე დახმარებას-მეთქი? მე ვფიქრობ წამოვიდე მოხალისედ ხალხის დასახმარებლადთქო და ტიპი მეუბნება – რუსთაველზე რომ ხალხი დგას ეგენიც გამოიყოლეო.