„კითხვები, რომელზეც საჯარო სივრცეში პასუხი უნდა გაეცეს, სანამ რომელიმე ახალგაზრდა საკუთარ თავისუფლებას თუ ჯანმრთელობას რისკის ქვეშ დააყენებს“ – რაქვიაშვილი

„კითხვები, რომელზეც საჯარო სივრცეში პასუხი უნდა გაეცეს, სანამ რომელიმე ახალგაზრდა საკუთარ თავისუფლებას თუ ჯანმრთელობას რისკის ქვეშ დააყენებს.

ყველას გვინდა ახალი არჩევნები, თუმცა:

1. ეს არჩევნები მოქმედმა ცესკომ და მოქმედმა მთავრობამ უნდა ჩაატაროს? ანუ ვაღიარებთ ამ ხელისუფლებას და უბრალოდ ახალი არჩევნები გვინდა?

2. თუ არჩევნები ახალმა ცესკომ უნდა ჩაატაროს? მაშინ, ვინ ირჩევს ცესკოს წევრებს? მოქმედი პარლამენტი? ოპოზიცია შედის პარლამენტში თუ ქოცები მარტო დააკომპლექტებენ ცესკოს?

3. არჩევნებს მოქმედი კანონმდებლობით ვატარებთ თუ კანონს ვცვლით? ვინ ცვლის, ქოცები თუ ოპოზიცია პარლამენტში შედის და იქ ერთად იცვლება კანონმდებლობა? და რომ იცვლება, როგორ იცვლება? რამდენ თვეში? ვის აქვს რაიმე შეთავაზება ამ ცვლილებების? თუ ეუთო-ოდირის დასკვნას დაველოდოთ, ასე იანვარში და მერე გაზაფხულზე დავიწყოთ კანონებზე მუშაობა და ასე 1-2 წელში ჩავატაროთ არჩევნები?

4. ამ კონსტიტუციით ვატარებთ არჩევნებს? ანუ, ირაკლი კობახიძის კონსტიტუცია იმდენად კარგია, რომ იმით უნდა იცხოვროს მომავალმა თაობებმა? თუ ისეთი გენიალური კონსტიტუცია აქვს ამ კაცს დაწერილი, რომ ოპოზიცია კონსტიტუციის სიწმინდის დასაცავად რევოლუციას აწყობს, მაშინ რას ვერჩით კობახიძეს?

5. თუკი კონსტიტუცია არ ვარგა, ვცვლით თუ ახალს ვიღებთ? მაგალითად, ბარიერი რომ დავწიოთ, ამას ამ პარლამენტში ქოცებთან ერთად აკეთებს ოპოზიცია? (ანუ, ისევ შედის პარლამენტში და იქ საპარლამენტო საქმიანობას იწყებს). თუ საერთოდ ახალ კონსტიტუციას ვწერთ? მაგრამ ვინ წერს? რა ლეგიტიმაციით და როგორ ვიღებთ? რომც რეფერენდუმით მივიღოთ, ამ რეფერენდუმს მოქმედი ცესკო ატარებს? თუ არა, იხ. პუნქტი #2

6. სანამ ახალ კონსტიტუციას მივიღებთ, მთავრობას როგორ ვირჩევთ? ვინ უნდა იყოს დროებითი პრემიერ-მინისტრი, ფინანსთა მინისტრი და ა.შ.? ვინ უნდა განკარგოს 32 მილიარდი ბიუჯეტში, შსს, სუსი, ჯარი? ვინც ყველაზე ხმამაღალ ყვირილს დაიწყებს მთავრობის დამხობის შემდეგ?

7. ან იქნებ საერთოდ არ უნდა ხალხს რევოლუცია და დაკმაყოფილდება ევროინტეგრაციის აღდგენით, მთავრობის შეცვლით და 3-4 კანონის გაუქმებით? ამაზე ხომ არავის არსად არ ულაპარაკია და კითხვა მაქვს, ამაზე რომ არავის არსად არაფერი ულაპარაკია, რა ხდება რუსთაველზე?

ამიტომ არის ლაპარაკი დასაწყები და ამიტომ არ იქნება არანაირი გამოსავალი, სანამ საჯარო დისკუსიები არ გაიხსნება. ეს არის რეცეპტი, რომელსაც თქვენ ასე ელოდებით, და ამის გარეშე, არც “გაფიცვას” აქვს აზრი, არც პოლიციასთან დაპირისპირებას, არც თუნდაც რუსთაველზე დგომას.

და ვინაიდან ოპოზიციურ მედიაში არნახული ცენზურაა გაჩაღებული, რათა მთავრობის დამხობის შემთხვევაში, ოპოზიციური არხების მფლობელი პარტიები მარტივად შემოასხდნენ პროტესტს, ამ და სხვა საკითხებზე თუ საუბარი გსურთ, დღეს, როგორც ყოველ დღე, 22.00-ზე ოპერასთან ვიქნები და იქ დავილაპარაკოთ.“