უძველესი ქალაქი კუსკო, საკსაიჰუამანის ციხესიმაგრე ანდების არქიტექტურის ერთ-ერთი ყველაზე გასაოცარი ნიმუშია. 120 ტონამდე წონის გიგანტური ქვებით ნაგები გალავნის ეს მეგალითური კედლები მნახველებს თავისი მასშტაბითა და წყობის სიზუსტით აღაფრთოვანებს. მასიური ბლოკები, რომელთაგანაც ზოგიერთი ადამიანზე ბევრად მაღალია, ერთმანეთზე ცემენტის გარეშეა მიერთებული და საოცარი სიმტკიცის მონოლითურ კედლებს ქმნის, რომლებმაც საუკუნეების განმავლობაში დამანგრეველ მიწისძვრებს გაუძლო.
მეცნიერები ამ ნაგებობებს ინკების ცივილიზაციას მიაწერენ, რომელთა ქვის ინჟინერიის ოსტატობა კარგად არის ცნობილი. თუმცა, ინკების ქვებზე ტვიფრულ იეროგლიფებში მეცნიერებმა ამოიკითხეს, რომ ეს კოლოსალური კედლები მათ მმართველობამდე არსებობდა, რომ მათ მემკვიდრეობით მიიღეს და გააფართოვეს ისინი. ამან წარმოშვა მოსაზრებები კიდევ უფრო ადრეული, დაკარგული ცივილიზაციის შესახებ, რომელსაც შეეძლო ქვების გადაადგილება და დამუშავება ისეთი ტექნიკით, რომელიც დღეს იდუმალებით არის მოცული.
კითხვა კვლავ რჩება: როგორ მოიპოვებდნენ, გადაადგილებდნენ და აწყობდნენ ამ უზარმაზარ ქვებს ასე უნაკლოდ მათი დროის ტექნიკის გამოყენებით? არის ეს გენიალური ინჟინერიის შედეგი თუ დაკარგული ცოდნის ფრაგმენტი. ჯერჯერობით საკსაიჰუამანი ქვაზე ამოკვეთილ ამოუხსნელ გამოცანად რჩება, რომელიც ადამიანის განუსაზღვრელი ინტელექტის დასტურია.
წყარო: კახა ცხოვრებაშვილი