ბესიკ ხარანაულის თხოვნა

პოეტი ბესიკ ხარანაული თხოვნით მიმართავს უზენაესს – უფალს და საქართველოს ავედრებს:

ღმერთო, ამას გთხოვ, საქართველო ხო გამთლიანდა?

ღმერთო, ამას გთხოვ,
საქართველო ხო გამთლიანდა?
მკვდარი ვიყავი,
გაღვიძება დამაგვიანდა,
ანდა სხვა რამე
ნაკლთა გამო ადამიანთა –
ღმერთო, ამას გთხოვ,
საქართველო ხო გამთლიანდა?
ამერთა წყალში
იმერთ თევზი
ხო ასრიალდა,
ყველა მხრის ქარი
თავზე რისხვად
ხო დასტრიალდა,
რაც ცოდვა ჰქონდა,
დროშად ყველა ხო აფრიალდა,
ხო განიბანა სისხლით,
ტანჯვით გამადლიანდა,
ხო გაიფანტა,
სიწმინდენი დანაგვიანდა,
ხო ჰყავ წყალობა
დავითიან-თამარიანთა,
ხო მიეც ბარი და ნიჩაბი
ადამიანთა…
რომ მიწას ოფლი დააწვიმონ,
სანთელს ცრემლები,
რომ გზაზე მგზავრი დააყენონ,
მთაზე – მცველები,
ღმერთო, ამას გთხოვ,
მთელი სულით, მთელი გულითა,
რო გაიხარებს
მამა _ შვილით,
დაკაგულითა,
გააძღე ჩემი საქართველო
არა პურითა,
არა ღვინითა,
არა წყლითა,
– სიყვარულითა.