კოლსი: “ქართული კოშმარი” საქართველოს რუსულ ორბიტასთან აახლოებს

ევროპარლამენტი და ევროკომისიის წარმომადგენლები 21 იანვარს, ნაშუადღევს საქართველოში "პოლიტიკური სიტუაციის გაუარესების შესახებ" იმსჯელებენ. ევროპარლამენტის მიერ გავრცელებულ ანონსში ვკითხულობთ, რომ სავარაუდოდ დებატებისას პარლამენტის წევრები დაგმობენ მოქმედი ხელისუფლების მიერ ძალადობის გაგრძელებას პოლიტიკური ოპონენტების მიმართ და კიდევ ერთხელ მოუწოდებენ მას ახალი არჩევნების დანიშვნისკენ. თებერვლის პლენარულ სესიაზე კი ევროპარლამენტარები საქართველოს თაობაზე კიდევ ერთ რეზოლუციას უყრიან კენჭს. "ამერიკის ხმა" ერთ-ერთ იმ ევროპარლამენტარს ესაუბრა, ვინც ფიქრობს, რომ დემოკრატიულმა სამყარომ "ქართული ოცნების" მიერ დაკომპლექტებული ხელისუფლება ლეგიტიმურად არ უნდა მიიჩნიოს. "ეს ჩვენი მორალური მოვალეობაა არ ვცნოთ არჩევნები ლეგიტიმურად", - ამბობს რიჰარდს კოლსი, ევროპარლამენტის წევრი.

- ბატონო კოლს, თქვენ "საქართველოს საერთაშორისო მეგობრების" იმ ტრანსატლანტიკური ჯგუფის წევრი ხართ, ვინც დემოკრატიულ სამყაროს მოუწოდა არ ცნოს ლეგიტიმურად საქართველოს მოქმედი ხელისუფლება და უარი თქვას მასთან მაღალი რანგის ურთიერთობაზე. რატომ ჩათვალეთ აუცილებლად ამის გაკეთება და ამის შესახებ ოფიციალურ წერილზე ხელმოწერა?

- ეს იმის გასაგებად, იმის აღქმისთვის [იყო აუცილებელი], რომ ქართველი ხალხი, რომელიც 40 დღეზე მეტია მშვიდობიან პროტესტს გამოხატავს, არაა მარტო. [ვხედავთ] მათ ბრძოლას და იმ შევიწროებას, რაც მმართველი პარტიისგან კვლავ გრძელდება. მმართველი პარტია ახლა უკვე ამერიკელი კანონმდებლების მიერაც შეფასებულია, როგორც “ქართული კოშმარი”. ჩვენ მხარს ვუჭერთ დემოკრატიულ პროცესს, რომელიც გამჭვირვალეა, სამართლიანია და არ დავთმობთ ამ პრინციპებს.

ესაა საქართველოს საერთაშორისო მეგობრების მრავალფეროვანი ჯგუფი, რომელმაც ამ წერილს ხელი მოაწერა. ესაა ატლანტის ოკეანის ორივე მხარეს საკანონმდებლო ორგანოებისა და ქვეყნების წარმომადგენლების ძალიან მკაფიო გზავნილი.

მე, როგორც ევროპარლამენტის წარმომადგენელს, შემიძლია ვთქვა, რომ გასული წლის ბოლოს რეზოლუცია მივიღეთ, სადაც ეუთო/ოდირის დამოუკიდებელი დამკვირვებლების დასკვნებზე დაყრდნობით, ვთქვით, რომ არ შეგვიძლია ამ არჩევნების ლეგიტიმურად მიჩნევა. [ამის] შედეგად, პარლამენტიც არალეგიტიმურია. ჩვენ მოვუწოდეთ საარჩევნო პროცედურების დაუყოვნებლივი გაუმჯობესებებისკენ და საერთაშორისო სტანდარტების შესაბამისი ახალი არჩევნებისკენ.

საქართველოს საერთაშორისო ვალდებულებები აქვს, ის არაერთი სავალდებულო შეთანხმების მხარეა, ხელმომწერია, არსებობს კონკრეტული პროცედურები იმისა, როგორ უნდა ჩატარდეს არჩევნები იმ ქვეყანაში, რომელიც ეუთოს წევრია, სხვა საერთაშორისო სტანდარტებიცაა, რომელთა შემადგენელი ნაწილებიც არ შეიძლება რამეზე გაიყიდოს, ან მასზე თვალი დავხუჭოთ. არჩევნები უნდა იყოს სამართლიანი, გამჭვირვალე, დემოკრატიული, ყველა მონაწილისთვის თანაბარი შესაძლებლობებით. ეუთო/ოდირის ანგარიში ჩემი აზრით, ერთ-ერთი ყველაზე მწვავე ანგარიში იყო ამ პრინციპების უხეში დარღვევების თაობაზე. ის კონკრეტულად უსვამდა ხაზს იმას, რომ არჩევნები მანიპულირებული იყო.

ჩვენ არ შეგვიძლია - და ეს ჩვენი მორალური ვალდებულებაა - არ შეგვიძლია ეს არჩევნები ლეგიტიმურად მივიჩნიოთ. შესაბამისად, საქართველოს პარლამენტი, ახლანდელი მთავრობა და ამ პარლამენტის მიერ დამტკიცებული პრეზიდენტი ჩვენს თვალში, არალეგიტიმურია. ჩვენ მოვუწოდებთ მმართველ რეჟიმს, რომ დააწესოს გარდამავალი პერიოდი, მოვუწოდებთ ახალი არჩევნების ჩატარებისკენ, რომლის დროსაც ყველა ეს პრინციპი დაცული იქნება.

- ფიქრობთ, რომ ოდირის სადამკვირვებლო მისიის დასკვნები საკმარისად მკაფიო იყო? ეს ანგარიში თავიდანვე განსხვავებული ინტერპრეტაციის საგანი გახდა. როცა დასავლელი ლიდერები ეყრდნობოდნენ იმას, რომ დამკვირვებლებმა არ შეაფასეს ეს არჩევნები, როგორც სამართლიანი და თავისუფალი, “ქართული ოცნება” მიუთითებდა, რომ ყველაფერი პირიქით იყო და ოდირს მადლობასაც უხდიდნენ სამართლიანი შეფასებისთვის. ამასობაში გენერალურმა პროკურატურამაც გამოაცხადა, რომ არჩევნების გაყალბების ბრალდებები არ დასტურდება. ფიქრობთ, რომ ეს შეფასებები საკმარისი იყო იმისთვის, რომ საერთაშორისო საზოგადოებამ შეთანხმებულად აღიაროს ეს ხელისუფლება არალეგიტიმურად და თუ ასეა, რატომ ვერ მოხდა ეს?

- ეუთო/ოდირი ერთადერთი საერთაშორისო ორგანიზაციაა, რომლის უმთავრესი მანდატიც არის ამ ტიპის სადამკვირვებლო მისიების ჩატარება. მათი დასკვნები იმის შესახებ, იყო თუ არა არჩევნები თავისუფალი, სამართლიანი და გამჭვირვალე, მათ ემოციურ შეფასებას კი არ ეყრდნობა, არამედ მტკიცებულებებს, დამოუკიდებელი დამკვირვებლების შეფასებას - მათ შორის მათი, ვინც თავად საქართველოს მთავრობამ მოიწვია. ასე რომ, ეს არაა ოდირის მანდატი, განსაზღვროს იყო თუ არა ეს არჩევნები ლეგიტიმური ან არალეგიტიმური, ეს ჩვენი, დემოკრატიული, საერთაშორისო საზოგადოების ვალდებულებაა, რომელიც ამ დაკვირვების ნაწილია და ვინც მყარ მტკიცებულებებზე და არა ემოციებზე დაფუძნებულ ამ ანგარიშებს კითხულობს, რომ ჩვენი შეფასებები გავაკეთოთ. ჩვენი შეფასება კი არის ის, რომ არჩევნები არ იყო სამართლიანი და უნდა იყოს მოწოდება ახალი არჩევნების ჩატარებისკენ, ამ პროცესში კი ის ნაკლოვანებები და დარღვევები უნდა აღმოიფხვრას.

- ხედავთ რაიმე სივრცეს იმისა, რომ საქართველოს მოქმედმა ხელისუფლებამ შეძლოს საერთაშორისო პარტნიორებთან ურთიერთობის აღდგენა? ან რა მექანიზმები დარჩა ამ საზოგადოებას იმისთვის, მათი გადარწმუნება შეძლოს და მათზე გავლენა მოახდინოს?

- მმართველი რეჟიმისგან ვერანაირ სიგნალს ვერ ვხედავ, რომ მათ სურდეთ დაემორჩილონ საერთაშორისო სტანდარტებს, რომ სურდეთ ხალხის ფუნდამენტური უფლებების პატივისცემა. ჩვენ ვხედავთ დემონსტრანტების დაპატიმრებას, ვხედავთ, რომ არჩევნების შემდეგ სამოქალაქო საზოგადოების გასანადგურებლად კანონები კიდევ უფრო გამკაცრდა. მაგალითად, კანონი საჯარო სამსახურის შესახებ.

საჯარო მოხელეები შეიძლება გათავისუფლდნენ საფუძვლის გარეშე, ახალი პოზიციები შეიძლება სათანადო სამართლებრივი პროცედურების გარეშე გამოცხადდეს… ეს საჯარო სექტორის პოლიტიზებაა. ეს კიდევ ერთი საფრთხეა... უკვე აღარაფერს ვამბობ რუსულ, უცხო ქვეყნის აგენტების კანონზე….

ვერ ვხედავ ვერანაირ განზრახვას. მიუხედავად რიტორიკისა, რომ ისინი თითქოს რაიმე ტიპის [დიალოგში] ჩართვისთვის მზად არიან. ამის გაკეთება მარტივია, გადადგით კონკრეტული ნაბიჯები, არა ვერბალური, არამედ რეალური, ფიზიკური ქმედებები, შეცვალეთ ის, რაც უკვე ბოლო თვეების განმავლობაში მიიღეთ…

სიტუაცია მართლა უარესდება, როცა საქმე დემოკრატიას და ადამიანის უფლებებს ეხება. პროტესტი გრძელდება მთელ საქართველოში. ვხედავთ, რომ მმართველი რეჟიმი აძლიერებს ფიზიკური ძალის გამოყენებას დემონსტრანტების წინააღმდეგ.

“ქართული კოშმარი” საქართველოს რუსულ ორბიტასთან, მის გავლენის სფეროსთან აახლოებს. ეს ჩვენ გვაწუხებს, რადგან საქართველოს ევროატლანტიკურ მისწრაფებებს ასე ძალიან ვუჭერთ მხარს.

ვნახეთ, რომ მმართველმა რეჟიმმა შეაჩერა ევროკავშირთან ინტეგრაციის პროცესი 2028 წლამდე. ვიტყოდი, რომ განუსაზღვრელი ვადით. და დიახ, ჩვენ ამას პასუხს გავცემთ. ევროპარლამენტი მოუწოდებს უფრო მკაცრი სანქციებისკენ სამართალდამცავი უწყებების ლიდერების მიმართ, რომლებიც თავიანთ ძალაუფლებას ბოროტად იყენებენ მშვიდობიანი დემონსტრანტების წინააღმდეგ, მთავარი გადაწყვეტილებების მიმღებების მიმართ.

ვხედავთ, რომ ამერიკა ლიდერობს “ქართული კოშმარის” ლიდერების დასჯის კუთხით. ვნახეთ, რომ ბიძინა ივანიშვილს ფინანსური სანქციები დაუწესდა... “ქართული კოშმარი” - ამ ტერმინს ვიყენებ, რადგან ამერიკის კონგრესს წარედგინა კანონმდებლობა, რომელიც გულისხმობს სანქციებს, შეზღუდვებს მმართველი რეჟიმისთვის და ამ რეჟიმის “ქართულ კოშმარად” მოხსენიებას, მიის თავდაპირველი სახელისგან განსხვავებით.

დიახ, ევროპაში რაღაცეები უფრო ნელა ხდება, მაგრამ [საბოლოოდ] ხდება. ეჭვი არ შეგეპაროთ, არავინ ფიქრობს ისე, რომ ამ ერთმა ამბავმა ჩაიაროს და ყველაფერი თავისით დასრულდება და მერე ჩავერთვებით, დიახ რთული დროა. და ის წერილიც, რომელსაც ხელი არაერთმა ახლანდელმა თუ ყოფილმა პოლიტიკოსმა მოაწერა, ნათელი განაცხადია იმის, რომ ჩვენ ქართველ ხალხს იმედს არ გავუცრუებთ.

- წინ მიიწევს ოფიციალური პროცესი იმ გადაწყვეტილების აღსასრულებლად, რაც დეკემბერში საგარეო საქმეთა მინისტრებმა მიიღეს, თუმცა რა შეიძლება იყოს შემდეგი? რა მექანიზმების ამოქმედება შეიძლება ვიხილოთ ევროკავშირის მხრიდან?

- უპირველესად, ცხადია, ველოდები შეთავაზებებს ევროკომისიის მხრიდან. მისი უმაღლესი წარმომადგეენელი კაია კალასი მთავარი ლიდერია, როდესაც საუბარია ინდივიდუალურ თუ სექტორულ სანქციებზე. ევროპარლამენტის მომდევნო სესიისას შეიძლება გვქონდეს კიდევ ერთი რეზოლუცია საქართველოზე კონკრეტული მოწოდებებით ევროკომისიისა და ევროსაბჭოს მიმართ, რომ მათ გადადგან პრაქტიკული ნაბიჯები იმ არალეგიტიმური მთავრობის მიმართ წნეხის განსახორციელებლად, რომლადაც ახლა “ქართული კოშმარი” იქცა.

ზოგმა შეიძლება იფიქროს, რომ დიპლომატიური ვიზები დიდი შეზღუდვა არაა, რომ მათ კვლავ შეუძლიათ სტანდარტული პასპორტებით მოგზაურობა, მაგრამ ეს მთლად ასე არაა. შესაძლოა მცირედით, მაგრამ ეს მაინც გზავნილია: შეცვალეთ ის, რასაც აკეთებთ, რადგან ეს აბსოლუტურად მცდარია და არ შეესაბამება ქართველი ხალხის ინტერესებს. და ჩვენ მაინც ვხედავთ სიჯიუტეს, და რიტორიკას, რომელიც საქართველოს ახლანდელი ლიდერების მხრიდან მოდის, რაც უბრალოდ შეშლილი და უცნაურია, სავსეა კონსპირაციის თეორიებით. [ამბობენ], რომ ევროპას რაღაც ჩრდილოვანი სახელმწიფო მართავს, ამგვარი რიტორიკა… ძნელი აღსაქმელიც კია, რომ კეთილგონიერმა ადამიანმა შეიძლება ეს მართლა იფიქროს.

ასევე, არავის გამოურიცხავს ის, რომ ევროკავშირის ცალკეულ წევრ სახელმწიფოებს შეუძლიათ სანქციების დაწესება. ეს შეიძლება იყოს გზავნილი “ქართული კოშმარის” შიდა წრის წარმომადგენლების, მასთან დაკავშირებული პირებისთვის, რომ წევრ სახელმწიფოებს შეუძლიათ ინდივიდუალური სანქციების დაწესება შენგენის ვიზის გაცემაზე. თუ ერთი წევრი სახელმწიფო შეიყვანს ამა თუ იმ პირს, პერსონა ნონგრატების სიაში (არასასურველი პირების სიაში), ეს ნიშნავს, რომ ვერც სხვა სახელმწიფოები გასცემენ მასზე შენგენის ვიზას. ასე რომ, ესეც კიდევ ერთი ინსტრუმენტია, რომელიც უნდა გავითვალისწინოთ.

ვხედავ, რომ არიან ქვეყნები, რომლებიც ძალიან მტკიცე ნაბიჯებს დგამენ, პრინციპული პოზიცია აქვთ, ისინი არ გაყიდიან ქართველ ხალხს და არ გამოვრიცხავ, რომ მათ ამგვარი სანქციები შეიძლება დააწესონ. თუკი ევროკომისიასა თუ ევროსაბჭოში პროცესები შედარებით ნელა განვითარდება.

- განიხილება ახლა ეს? ელოდებით ამგვარ ნაბიჯებს ცალკეული სახელმწიფოებისგან?

- ბევრი რამ განიხილება, ამ ეტაპზე, არაფერია გამორიცხული, ყველა შესაძლო მექანიზმი განიხილება. ზოგმა შეიძლება თქვას - “ქართული კოშმარის” რიტორიკა ასეთი იქნება - რომ ეს მხოლოდ ორი ათეული პოლიტიკოსია, მაგრამ მიუხედავად ამისა, ისინი თავიანთი ქვეყნების პარტიების ლიდერები არიან, თავიანთი ქვეყნების ლიდერები, ხმები, რომელთაც უსმენენ, ამიტომ მათი უგულებელყოფა არ შეიძლება.

ვფიქრობ, ეს პროცესი ვითარდება. ცოტა ხნის წინ შევხვდი პრეზიდენტ ზურაბიშვილს და ვნახე, რომ მის ირგვლივ ევროკავშირის უფრო და უფრო მეტი წამყვანი პოლიტიკოსი იკრიბება და ფიქრობენ, კიდევ რის გაკეთება შეიძლება, რა დამატებითი წნეხი განახორციელონ მოქმედ ქართულ რეჟიმზე, რომ ახალი არჩევნები დაინიშნოს.

თუმცა ვხედავთ, რომ სიტუაცია საქართველოში უარესდება, არ არსებობს ჩართულობის ნიშნები. თუკი ვინმე ამბობს, რომ დიალოგისთვის მზადაა, ესეც მხოლოდ ფასადია, ეს მხოლოდ იმ მიზნითაა, რომ გადაიღონ ფოტო, სადაც ევროკავშირის რომელიმე ლიდერს ხელს ჩამოართმევენ და შემდეგ იტყვიან, ისინი ჩვენ გვაღიარებენ, ჩვენ ქართველი ხალხის ლეგიტიმური წარმომადგენლები ვართ...

- ცოტა ხნის წინ სწორედ ამგვარი კრიტიკის ფონზე გაუქმდა ეუღოს საპარლამენტო ასამბლეის პრეზიდენტ პია კაუმას ვიზიტიც. ფიქრობთ, რომ სხვა მსგავსი შეხვედრები არ უნდა შედგეს?

- სრულებით, არანაირი ჩართულობა ახლანდელ რეჟიმთან, არანაირი ფორმატით. არა ხელის ჩამორთმევა, არა საჯარო ღონისძიებებზე მოწვევა. ძალიან მადლიერი ვარ იმის, რომ პოლონეთმა, რომელმაც გადაიბარა ევროპის საბჭოს პრეზიდენტობა, საქართველოს დელეგაციებს გაუუქმა მიწვევა ევროპულ ღონისძიებებზე, სადაც [ევროპელი] პოლიტიკოსები იკრიბებოდნენ. ეს მკაფიო სიგნალია, ეს პრინციპული პოზიციაა, რომელიც უნდა შენარჩუნდეს მანამ, სანამ არ დავინახავთ ნათელ მტკიცებულებებს, რომ ახალი არჩევნები ჩატარდება, და იქნება გარდამავალი პერიოდი იმისთვის, რომ ეს მოხდეს.

- თქვენ ნაწილობრივ ისაუბრეთ იმაზე, რომ ცალკეულ ქვეყნებს შეუძლიათ ნაბიჯების გადადგმა. მას შემდეგ, რაც ვიხილეთ, რომ ევროკავშირის დონეზე ზოგ შემზღუდავ ზომას უნგრეთი და სლოვაკეთი ეწინააღმდეგებიან, როგორ ფიქრობთ, არის ცალკეული ქვეყნების მკაცრი ნაბიჯები შესაბამისი პასუხი? ან ფიქრობთ, რომ ევროკავშირი შეძლებს კომპრომისის მიღწევას და როგორც ინსტიტუტი, მეტ საერთო ზომას გამოაცხადებს?

- თუკი ევროპარლამენტის რეზოლუციის კენჭისყრას შეხედავთ, მას უდიდესმა უმრავლესობამ დაუჭირა მხარი. ეს ასახავს [განწყობას]. თუმცა დიახ, იქნებიან, როგორც მე მათ ვუწოდებ “მოსკოვის მშვიდობის მტრედები”, რომლებიც ეცდებიან სხვადასხვა საკითხზე ევროკავშირის ერთობისთვის ძირის გამოთხრას. უნგრეთი და სლოვაკეთი ახსენეთ, ეს არ ხდება მხოლოდ საქართველოსთან დაკავშირებით, ხდება უკრაინის თაობაზეც. ვხედავთ მათგან განსხვავებულ რიტორიკასაც, მაგალითად ფიცოსგან, როცა საუბარია უკრაინაზე წნეხის განხორციელებაზე, რათა სლოვაკეთისთვის [რუსული] გაზის მიწოდება აღდგეს. ასე რომ ამ ეტაპზე ევროპელი პოლიტიკოსებისთვის აქ გასაკვირი არაფერია. ჩვენ ვიცით, რომ გვყავს ეს ხელის შემშლელები, ("ამრევები") კავშირის შიგნით. მაგრამ ვიპოვით გამოსავალს….

ასევე, იმას ვიტყოდი, რომ კორუფცია სამუდამოდ ძალიან ძნელი დასამალია. ძალიან იშვიათია, როდესაც მოკავშირე სახელმწიფოებიდან ერთი მეორის მაღალჩინოსანს ასანქცირებს. და ეს ნათელი მტკიცებულებაა იმისა, რომ ჩვენ თავს არავის გავასულელებინებთ, ვიცით ვინ ვინ არის და ვინ რას აკეთებს. (ამერიკამ რამდენიმე კვირის წინ უნგრეთის პრემიერის ადმინისტრაციის უფროსს ფინანსური სანქციები დაუწესა) ორბანი და ფიცო ეცდებიან ხელის შეშლას, მაგრამ ვიპოვით ერთიანობის შესანარჩუნებელ გზას. ევროპული ქვეყნების უმრავლესობა ქართველი ხალხის გვერდით დგომას გააგრძელებს. ევროპელი პოლიტიკოსები ხმას აიმაღლებენ, ჩვენ განვაგრძობთ იმაზე მუშაობას, რომ ევროკავშირმა საქართველოსთან დაკავშირებით კონკრეტული ნაბიჯები გადადგას.

- “ქართული ოცნების” პოლიტსაბჭო ვრცელი წერილით გამოეხმაურა ამერიკის კონგრესში საკანონმდებლო აქტების წარდგენას და ევროკავშირის რეზოლუციებზეც ისაუბრა. საბჭო განმარტავდა, რომ ეს არამეგობრული და მტრული ნაბიჯებიც კია და ძირს უთხრის ქართველი ხალხის ნდობას ევროპული ინსტიტუტების მიმართ. რაც შეეხება ევროპულ ინსტიტუტებს, მათაც "ჩრდილოვანი სახელმწიფოს" გავლენის ქვეშ მყოფად მიიჩნევენ და ამბობენ, რომ ეს ყველაფერი ევროპაში მხოლოდ ღირებულებების კრიზისის არსებობას უსვამს ხაზს. რას ფიქრობთ ამაზე?

- მე არ მსმენია, რომ ევროკავშირს ქართველი ხალხი დაესაჯოს, ესაა სწორედ ის, რასაც ყველაფრის ფასად ვარიდებთ თავს, რომ არ მოხდეს ქართველი ხალხის დასჯა მისი მმართველი რეჟიმის ქმედებებისთვის. ამიტომ ამოქმედდა ამერიკის მხრიდან მიზანმიმართული სანქციები. ევროკავშირიც განიხილავს იმ ძალოვანი უწყებების [ლიდერთა] საქმეებსაც, ვინც მშვიდობიანი დემონსტრანტების უფლებებს ლახავს.

ძნელი მისახვედრი არაა, რომ თუ კანდიდატი ქვეყანა ხარ, უნდა დაემორჩილო საერთო ევროპულ საგარეო პოლიტიკას. თუკი გულწრფელი ხარ ევროკავშირის წევრობის შესახებ, ესაა პირობა, ეს ეხება საქართველოსაც, უკრაინასაც, მოლდოვასა და დასავლეთ ბალკანეთის ქვეყნებსაც. რომლებიც არ იყენებენ ასეთ რიტორიკას, ესმით, რას ნიშნავს ევროკავშირში ინტეგრაცია. ევროინტეგრაცია არათუ მხოლოდ ქართველი ხალხის სურვილია, არამედ ეს მის კონსტიტუშიაცაა ჩაბეჭდილი. ასეთი რიტორიკა ტოქსიკურია, მაგრამ აბსოლუტურად უსაფუძვლო, შეთქმულების თეორიებით სავსე.

- "ქართული ოცნების" ლიდერები ამბობენ, რომ თუკი ევროკავშირი მათ გაწევრიანების თაობაზე მოლაპარაკებებს გაუხსნის, მზად არიან შეთანხმებებს დაუყოვნებლივ მოაწერონ ხელი, და რომ გაწევრიანების პროცესის შეჩერების გადაწყვეტილება მხოლოდ იმიტომ მიიღეს, რომ ბრიუსელის მხრიდან შანტაჟის სამიზნე არ გამხდარიყვნენ.

- “ქართული კოშმარი” ამბობს, რომ ევროპა თავად ეწინააღმდეგება საკუთარ ღირებულებებს. ხომ ასეა? ევროკავშირის წევრობა კანონმდებლობის პატივისცემას გულისხმობს, კანონის უზენაესობას. ესაა პირობა. გაწევრიანების თაობაზე მოლაპარაკებები არ არის უფასო ტრანსპორტი, რომელსაც შეახტებით და ის ბოლომდე მიგიყვანთ, სრულ წევრობამდე. აქ პირობებია - ადამიანის უფლებები, კანონის უზენაესობა, კონკრეტული რეფორმებია გასატარებელი.... გაწევრიანება დამსახურებაზე დაფუძნებილი მიდგომაა. მოლდოვას, უკრაინას, დასავლეთ ბალკანეთს, გაწევრიანებისთვის ყველას ერთი გზა არ აქვს, ყველას თავისი რაუნდები აქვს.

ბალტიისპირეთის ქვეყნები რეკორდულად მოკლე ვადაში გაწევრიანდნენ, 7 წელიწადში. ჩვენ გვესმოდა, რა გვინდოდა, არა იმიტომ რომ ვინმე გვთხოვდა ამის გაკეთებას, ვიცოდით, რომ ეს ჩვენ, ჩვენს საზოგადოებას და ქვეყანას არგებდა.

- ისინი ამბობენ, რომ სანქცირება ეროვნული ინტერესების მსახურებისთვის ჯილდოა და ეროვნული საქმეა, რისთვისაც ისჯებიან…

- იცით კიდევ ვინ ამბობს იმავეს? ყველა ოფიციალური პირი მოსკოვში ამას ამბობს ევროკავშირის შესახებ. ყველა, ვინც სანქცირებულია, ისინიც ამ ღირსების მედალს ატარებენ. ასე რომ თავად გამოიტანეთ დასკვნები იმის შესახებ, თუ ვინაა ახლა “ქართული ოცნება”, ვის ემსახურებიან სინამდვილეში.