„საკუთარ თავს ვადანაშაულებდი,  შვიდი დღის ბავშვით დავრჩი მარტო“ თათა ვარდანაშვილი სიყვარულზე, ტკივილზე და ქალურ გამძლეობაზე

„სარკე“

მხატვარმა და დიზაინერმა თათა ვარდანაშვილმა ქართულ მოდას თავისი კვალი დააჩნია, თავისი სათქმელი თქვა. მერე იყო ურთულესი პერიოდი. წარმატებების მწვერვალზე მყოფს ცხოვრებამ არაერთი გამოცდა მოუწყო _ დაკარგა ბიზნესი, გამოსცადა ღალატი და უსამართლობა, მაგრამ არ გატყდა. დღესაც, ისევე როგორც წლების წინ, ისევ ქმნის და საკუთარ ცოდნას სხვებს გადასცემს.

თათამ „სარკესთან“ თავის ცხოვრებაზე ისაუბრა, სილამაზის იმ ფორმულაზე, რომლისაც  სჯერა,  სიყვარულზე, მშობლებზე, ადამიანებზე, რომლებმაც გავლენა მოახდინეს მასზე და მოტივაციაზე, რომელიც წინსვლისკენ უბიძგებს.

– საკუთარ თავს ვადანაშაულებდი,  შვიდი დღის ბავშვით დავრჩი მარტო… ძნელია, ჩაგეხუტოს, გადაგკოცნოს, სახლიდან გავიდეს და ეს გასვლა სამუდამო წასვლა აღმოჩნდეს…

„მონაზვნად აღკვეცას უფრო ჰგავდა სახელისა და გვარის შეცვლა, რადგან შინაური ადამიანებისგან მივიღე ტკივილი, დარტყმა, რომლისგანაც თავს ვერ ვითავისუფლებდი. გვარი გავაპროტესტე და დედის გვარზე გადავედი. ახალი ცხოვრების დაწყება დედის გვარით მინდოდა, მაგრამ ძალიან გამიჭირდა, – თათა ვარდანაშვილის გულწრფელი ინტერვი  სიყვარულზე, ტკივილსა და ქალურ გამძლეობაზე.

ინტერვიუ იხილეთ ჟურნალ „სარკეში“